De zwembroek en zijn historie

Er wordt al gezwommen zolang de mensheid bestaat. Niet alleen om je hachje te kunnen redden als je onverhoopt in het water viel, maar ook puur voor het plezier. Maar hoe zwom men dan in vroegere tijden wilden wij van goedkopezwembroeken.nl weten. Werden er zwembroeken gedragen, of andere kledingstukken?

We gingen het na en antwoord is simpel; niks geen zwembroeken. Naakt! Laten we bijvoorbeeld eens terug gaan naar de tijd van het Romeinse Rijk (300v.Chr). Toen heerste er een cultuur van baden. En dat werd gedaan, niet in zwembroek, maar naakt. Of in toga, niet bepaald handig. Ook als we een grote stap in de tijd zetten, de 19^e eeuw, is naakt zwemmen nog steeds een vanzelfsprekendheid. Het recreatieve zwemmen bestond uit het zwemmen in de zee, zwembaden waren er nog niet. Mannen en vrouwen zwommen overigens niet door elkaar heen. Daar was iets op bedacht. Op de ene helft van het strand hadden de mannen-zonder-zwembroek hun plek, op de andere kant verbleven de vrouwen. Ook naakt.

De geschiedenis van de zwembroek begint zo rond 1850-1870. Dat weten we, omdat er uit die tijd (1869) een schilderij is van Frédérice Brazille waarop diverse badende mannen zijn afgebeeld in een zwemboxer. Inderdaad, het begon met de zwemboxer, de zwembroek met het pijpje. En ze zagen er direct al leuk uit, heel hip voor die tijd. Effen zwarte zwembroeken met een wit randje, streepmotieven, panterdessins, ze zijn allemaal te zien op betreffend schilderij!

Toch werd er tot einde 19^e eeuw nog steeds veelvuldig naakt gezwommen. In bepaalde 'duurdere' plaatsen kwam echter regelgeving over het dragen van zwembroeken. Ik zeg zwembroeken, maar ik bedoel natuurlijk badpakken. Nee, echt! Mannen zwommen in wollen badpakken. De zogenaamde zwemkostuums. Daarbij moet worden opgemerkt dat 'bruin zijn' niet bepaald gewild was in die tijd en dat verklaart een hoop. Bruin was voor arbeiders, dus de gegoede klasse was bleek. Dat had status. En dus waren zwembroeken badpakken, want stel je voor dat je bruin werd. Er werd overigens ook nog steeds gescheiden gezwommen.

Omdat er dus steeds meer in 'zwembroeken' en badpakken werd gezwommen ontstonden er logischerwijs ook bedrijven die zwemkleding gingen maken. Tot eind jaren 30 was het hoofdbestanddeel van de zwembroek nog steeds wol. Totdat rond 1940 nylon werd ontdekt.
Het was ook rond die tijd dat een gebruinde huid 'in werd', ook in de betere milieus. En zo vond er een metamorfose plaats van het mannelijke badpak naar de zwemboxer (met verhoogde taille), zoals we hem nu kennen.

De zwembroek werd daarna kleiner en kleiner, tot er in 1960 een zwembroek werd gemaakt door een Australisch bedrijfje: Speedo. Zij kwamen als eerste met de zwembroek met het hoog opgesneden pijpje. De zwemslip was geboren en bleek een groot succes. In de 70er jaren werden zwembroeken, geïnspireerd door de flowerpower, heel gekleurd. En zag je zowel zwemslips (vaak met brede zijkant) als zwemboxers (met een extra kort pijpje). Allemaal modellen die we nu retro-zwembroeken noemen, wij hebben er een hele afdeling van.

De zwembroek was inmiddels een echt mode-item, als je een zwembroek kopen wilde ging je er voor winkelen. In de 90-er jaren was er wederom een ontwikkeling op zwembroek-gebied. Vanuit Amerika waaide de wijd zittende zwembroek over. De zwembroek die we nu kennen onder de naam zwemshort. Jarenlang zou dit de meest gedragen zwembroek zijn. In de periode 2005-2010 was er echter weer sprake van een kentering. De zwemboxer won jaar op jaar aan populariteit en de laatste jaren raakt ook de zwemslip weer helemaal in schwung. Kijkend naar de volgorde van de historie zou de volgende stap dan moeten zijn dat we ooit weer naakt gaan zwemmen. Of dat er echter van gaat komen waag ik te betwijfelen. En het is bovendien ook erg onwenselijk voor ons, als goedkopezwembroeken.nl. Blijf dus vooral een zwembroek kopen en zeg nee tegen naakt!

02-06-2015 13:13 Reacties ( 0 )

Ga terug

Geen reacties gevonden.

Winkelwagen

De zwembroek en zijn historie

Snel naar

Adresgegevens

Inschrijven voor de nieuwsbrief